Eind mei organiseren we een Regionale Bestuurs Top over het thema ‘wonen met bewoners met verward gedrag’. Samen met gemeente Rotterdam, Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond, Woonbron, de politie en Antes pakken we de handschoen op. We maken ons hierover in de regio al langere tijd zorgen. Het haalde eind vorig jaar de media. De Rotterdamse politiechef Frank Paauw luidde toen de noodklok. Hij ziet een stijging van het aantal gevaarlijke incidenten, waarbij personen met verward gedrag betrokken zijn. Naar aanleiding daarvan deelde ik onze zorgen en ervaringen. Ik ben erg blij dat de kogel nu door de kerk is en het overleg er komt.
De oudere buren zijn zo bang voor hun buurman met waanideeën dat ze al wekenlang bij hun kinderen in een andere stad logeren. Dit zijn schrijnende en onveilige situaties.
Helaas ervaren we dagelijks dat mensen zelfstandig wonen terwijl dat eigenlijk niet meer kan. Ze zijn of worden een gevaar voor zichzelf of hun buren. De situaties variëren. Denk bijvoorbeeld aan een bewoner die dement wordt en zelf de signalen niet herkent. Hij belt dag en nacht aan bij de buren, dwaalt op alle uren door het gebouw en op straat en moet naar huis gebracht worden omdat hij de weg niet meer weet. Een ander voorbeeld is van een bewoner die zijn buren fysiek bedreigd omdat hij waanideeën heeft. De oudere buren zijn zo bang dat ze al wekenlang bij hun kinderen in een andere stad logeren. Dit zijn schrijnende en onveilige situaties. De woningcorporatie of zorgpartij alleen kan dit niet oplossen. Hoe werken we goed samen met alle partijen? En hoe bewaken we de privacy van bewoners terwijl we ook de broodnodige informatie uitwisselen tussen professionals? Dat vraagt om integer en zorgvuldig handelen.
Ons streven is dat zorgbehoevende bewoners met verward gedrag in een woning wonen die past bij hun behoefte. Nu wonen bewoners soms (gedwongen) zelfstandig, terwijl dat eigenlijk niet meer gaat. De gezondheid van de bewoner zelf, de leefbaarheid voor de buren en de veiligheid van onze medewerkers komen dan in het geding. Een andere oplossing kan dan zijn: een ‘tussenvoorziening’ (een plek waar iemand kan leren wonen) of een verpleeghuis. Op een aantal locaties zorgen wij voor de ontwikkeling van ‘beschermd’ en ‘beschut’ wonen. Dit zijn nieuwe woonvormen naast de bestaande intra- en extramurale zorg.
Wij hopen dat het resultaat van de top concrete afspraken oplevert met en voor alle betrokken partijen. We hebben de ambitie om in één dag tot goede afspraken te komen. Iedereen is doordrongen van de urgentie. Er hangt veel van deze top af. Ik zie het als onze gezamenlijke verantwoordelijkheid dat iedereen op een menswaardige, passende en veilige manier woont.
Hedy