Naast regulier woningzoekenden zijn er ook woningzoekenden met een urgentie. Een urgentiestatus geeft voorrang op regulier woningzoekenden. De groep urgenten is verdubbeld ten opzichte van 2020. Dat komt onder andere door een grote stijging op uitstroom uit instellingen, statushouders en mensen met een medische urgentie.
Deze grote groep urgent woningzoekenden zorgt voor extra druk op de woningmarkt. Om te zorgen dat de verhouding tussen regulier en urgent woningzoekenden in balans blijft, maken we afspraken met onze stakeholders over een rechtvaardige verdeling van de woningen voor onze doelgroepen, urgent of niet urgent, jong, oud, gezin of alleenstaand.
Afspraken
In het regioakkoord spraken wij af dat we 75% van de vrijgekomen woningen onder de liberalisatiegrens verhuren aan de primaire doelgroep. Dat wil zeggen: woningzoekenden met een inkomen dat past bij een woning tot de aftoppingsgrens. Het grootste deel van de urgente doelgroepen zoekt een woning in deze prijsklasse.
Aanvullend maakten we in Rotterdam ook – onder andere – afspraken over de verhouding in verhuringen tussen reguliere en urgent woningzoekenden én maken wij hierin onderscheid tussen kwetsbare en niet-kwetsbare urgenten. De afspraken monitoren we in de vorm van ijkpunten; gezamenlijk spraken we binnen de Rotterdamse corporatiesector af dat het behalen van deze ijkpunten voorwaardelijk is voor een correcte balans in sociale verhuringen.
De meest relevante ijkpunten zijn:
- Tenminste 45% van de verhuringen in het sociaal basis segment wijzen we toe aan reguliere woningzoekenden.
- Maximaal 30% van de verhuringen in het sociaal basis segment verhuren we aan niet-kwetsbare urgenten.
- Maximaal 25% van de verhuringen in het sociaal basis segment bestemmen wij voor kwetsbare doelgroepen.