verbinding

Het is de tijd van het jaar waarin ik terugkijk en de balans op maak. Ik zie een roerig jaar waarin we er alles aan gedaan hebben om dát te blijven doen waar we als woningcorporatie voor zijn opgericht: een thuis bieden aan alle (kwetsbare) huurders.

Verward gedrag

Een debat waaraan wij afgelopen jaar actief deelnamen is dat over personen met verward gedrag. Samen met de Rotterdamse politiechef  sprak ik mijn zorg uit over veilig, passend en menswaardig wonen voor deze doelgroep. Het resulteerde in een Rotterdamse bestuurs-top, georganiseerd door Antes, gemeente Rotterdam, politie, Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond, Woonbron en Havensteder. Natuurlijk is dit een thema dat ook in 2019 de volle aandacht heeft van mij en mijn collega’s.

Vinger aan de pols

Het is voor ons belangrijk te weten of ook onze huurders vinden dat we het goede doen. Dat onderzochten we onder andere, net als voorgaande jaren, met het digitaal klantonderzoek waarin we huurders naar hun opvatting over uiteenlopende onderwerpen vragen. Het onderzoek wordt onafhankelijk uitgevoerd door het Kwaliteitscentrum Woningcorporaties Huursector (KWH). Met de resultaten gaan we direct aan de slag. Zo houden we onder meer workshops voor wijkbeheerders en huismeesters waarin verbeterpunten en specifieke uitdagingen worden behandeld.

Externe ontwikkelingen

Sommige externe factoren waarop we weinig invloed hebben maken ons werk er niet gemakkelijker op. We maken ons zorgen over de gevolgen van de invoering van de ATAD (beperking renteaftrek binnen de vennootschapsbelasting). Daarin staan we overigens niet alleen. Deze richtlijn is bedoeld om belastingontwijking van multinationals te voorkomen. En gaat ons als corporatiesector jaarlijks zo’n 300 miljoen euro kosten. Opgeteld bij de verhuurdersheffing betekent dit dat in totaal zo’n 25% van de huurinkomsten naar de rijksoverheid gaat. Dat is gemiddeld maar liefst € 1.500 per woning per jaar. Dit plaatst ons voor het dilemma: kiezen we voor beperkte huurstijging of investeren we meer in duurzaamheid? Beide is voor ons financieel niet haalbaar. Daarin maken we, onderbouwd, keuzes.

Sociaal huurakkoord

In oktober strandden onderhandelingen van Aedes en de Woonbond over een Sociaal Huurakkoord. Ik vind dat spijtig, want een haalbaar en houdbaar akkoord is welkom. Om te beginnen zouden onze eigen huurders bij die zekerheid gediend zijn. Maar net zo belangrijk is dat de Woonbond, gemeenten en corporaties daarmee samen op konden trekken op het belangrijke dossier van betaalbare huren. Die krachtenbundeling stelt ons in staat gezamenlijk de pijlen te richten op de toenemende belastingdruk.

Inclusieve stad

In oktober spraken de voorzitter van onze  bewonerskoepel De Brug, Steve Fok, en ikzelf ons in dagblad Trouw uit over het thema scheefwonen. De coalitiepartners in het kabinet hameren erop dat scheefhuurders moeten worden aangepakt. De realiteit is dat het hier slechts gaat om een bijzonder kleine groep. Onderzoek van het ministerie van Binnenlandse Zaken wijst uit dat nog geen vijf procent van de sociale huurders meer dan 10.000 euro boven het toegestane maximum jaarinkomen (41.056 euro) zit. Een veel groter aantal scheefhuurders verdient net een paar tientjes of honderdjes meer dan dat maximum. Dat is geen reden om hun huurprijs te verhogen. Het is simpel: als lage middeninkomens weg moeten, verloederen wijken. Dan blijven alleen de allerarmsten over. Wij zijn nou juist voorstander van een inclusieve stad. In zo’n stad is plek voor iedereen en is iedereen van waarde.

Focus voor 2019

Voor ons wordt 2019 het jaar van de verbinding. Om optimaal invulling te geven aan onze opdracht als corporatie moeten we dat samen doen. Voor mij betekent dit vooral dat we de krachten (nog) vaker en intensiever bundelen met partners, zoals: gemeente, zorginstellingen en collega-corporaties. Ik nam daarop dit jaar al een voorschot, toen ik mee deed aan het programma trading places. Ik ruilde toen een week van baan met een wethouder in Capelle aan den IJssel. Een belangrijk doel was om corporatie en gemeente dichter bij elkaar te brengen. Een ander voorbeeld zijn de Masterclasses Volkshuisvesting van afgelopen jaar. Samen met de andere Rotterdamse corporaties maakten we kennis met de nieuwe gemeenteraadsleden en introduceerden we ze in volkshuisvestelijke thema’s, gaven inzicht in onze werkzaamheden en gingen in op specifieke uitdagingen die spelen in Rotterdam en Capelle aan den IJssel.

En het betekent natuurlijk ook verbinding met bewoners. In een inclusieve stad is plek voor iedereen en iedereen is van waarde. Bewoners uit verschillende groepen ontmoeten elkaar en helpen elkaar verder: iedereen doet mee. Goed, betaalbaar wonen is een randvoorwaarde voor ‘meedoen’. En waar nodig geven we een steuntje in de rug. Zelf of via onze partners.

Ik kijk uit naar 2019. Een nieuw jaar om ons met hernieuwde energie in te zetten op waar wij goed in zijn: voorzien in huisvesting voor mensen met een beperkt inkomen of een kwetsbare positie in de Stadsregio Rotterdam!

Hedy

Hedy van den Berk

Ik ben bestuursvoorzitter bij Havensteder. In deze blogs vertel ik over keuzes die we maken, dilemma’s die we tegen komen of over iets dat mij opvalt of raakt.